چه فرقي است ميان نگاه و مو؟!

خوانندگان جان، سلام. از اينكه آهنگ درخواستي براي ما ارسال مي‌كنيد، تا آن‌را برايتان پشت‌پرده‌نگاري كنيم، سپاسگزاريم. امروز دو ترانه متفاوت داريم كه هرچند در زمان‌هاي مختلفي سروده شده‌اند اما قرابت معنايي آنها، ما را بر آن داشت كه اين دو را با هم بررسي كنيم. ترانه اول محصول مشتركي از استيري و 2A.f.m و ترانه دوم هم كار مشتركي از افشين و تهي است. عجيب و غريب بودن اسامي مذكور احتمالا توطئه‌اي پيچيده را پشت خود دارد.
با اون چشاي عسلي/ اون موهاي مخملي/ چه شانسي زد در خونمو/ شدم عشق اولي
ترانه‌سرا سعي دارد به صورت رمزي با فريب‌خوردگان صحبت كند. شاهد مثال اينكه عبارت «موهاي مخملي» هر شنونده عادل و بي‌طرفي را به ياد انقلاب مخملين مي‌اندازد. در بخش بعدي ترانه‌سرا از «عشق اول» صحبت مي‌كند كه خود بهتر مي‌دانيد اولين عشق عموما با اولين اغفال، همراه است. به بيان ديگر، اتاق فكر اغتشاشات از اينكه اولين اغفال‌كننده مردم فريب‌خورده است، خوشحال به نظر مي‌رسد.
با اون کلام بي‌کلک/ که نرمه مثل قاصدک/ اين دل و آتيش زدي و/ قلب ما شد ترک ترک
در اين بخش ترانه‌سرا آقايان‌ هاشمي رفسنجاني، خاتمي، كروبي و موسوي را خطاب قرار مي‌دهد و از صحبت‌هاي مخملين آنان دفاع مي‌كند. او براي اين‌كار مجبور است تا حرف‌هاي آنها را
«كلام‌ بي‌كلك» بنامد. در بخش بعدي ترانه‌سرا قصد دارد، صحبت‌هاي اين چهار نفر را درباره كشته‌شدگان اخير، شفقت‌آميز نشان دهد. آنجا كه مي‌گويد: «اين دل و آتيش زدي و قلب ما شد ترك ترك.» نوعي پروسه مظلوم‌نمايي مدعيان دروغين اصلاحات تكميل مي‌شود.
اگه تو بخواي، که با ما بياي/ تا ته تهش هستم
در بخش آخر، ترانه‌سرا همراهي خود تا ته‌خط را به رهبران اغتشاشات يادآوري مي‌كند. قبل از اينكه به سراغ ترانه بعدي كه كليپ آن به كرات در شبكه‌هاي ماهواره‌اي پخش شده، برويم، شما را به تامل مجدد در ترانه قبلي دعوت مي‌كنم. به راستي استفاده از عبارت «موهاي مخملي» شما را به ياد «انقلاب مخملي» نمي‌اندازد؟ واژه «نرم» معنايي غير از «كودتاي نرم» دارد؟ «آتش زدن دل» ما را ياد آتش زدن سطل آشغال‌ها و باقي اموال عمومي نمي‌اندازد؟
اون دو تا چشم عسلي/ با اون نگاه مخملي/ دونه به دونه بگو چند/ آهاي آهاي اغتشاشگر خوشگله
... وقتي مياي دوون دوون/ رد ميشي از تو کوچمون/ مي‌بري تو با آشوب‌طلبي‌ات/ هوش و حواس از سرمون/ چه غوغايي بر پا ميشه/ سرتاسر محله‌‌مون/ آشوب‌طلب آشوب‌طلبان‌تويي/ دوست دارن پير و جوون
بيت اول اين ترانه، شبيه ترانه قبلي نيست؟ به راستي اين تشابه مي‌تواند اتفاقي باشد؟ « با اون چشاي عسلي/ اون موهاي مخملي» ترانه قبلي، جاي خود را به « اون دو تا چشم عسلي/ با اون نگاه مخملي» مي‌دهد. خودتان بخوانيد حديث مفصل از اين ماجرا. فكر كنم نيازي به توضيح بيشتر نباشد. كلمات خود خبر از سر درون مي‌دهند!
ادامه دارد

مسعود مرعشي