اصلاح اعلاميه جهاني حقوق‌بشر

امروز به اصلاح بعضي از مفاد اعلاميه جهاني حقوق‌بشر مي‌پردازيم، تا نصف مشكلات حقوق‌بشر و نصف مشكلات مردم و مسوولان را با هم حل كنيم:

ماده ۱: تمام افراد بشر اگر صلاحيت‌شان تاييد شود مي‌توانند آزاد به دنيا بيايند در غير اين صورت بايد با پرداخت وثيقه در سطح شهر تردد كنند. در ضمن از لحاظ حيثيت و حقوق بعضي‌ها از بعضي‌ها برابرترند.
ماده۲: هر کس مي‌تواند بدون هيچ گونه تمايز، خصوصا از حيث نژاد، جنسيت، مذهب و عقيده سياسي از تمام حقوقي که در اين اعلاميه ذکر شده است، بهره‌مند گردد، البته در زمان انتخابات‌و قبل از شمارش آرا. طبيعي‌ست كه بعد از هر انتخابات يك‌خرده اين اعلاميه تغيير مي‌كند.
ماده ۳: هر کس حق زندگي، آزادي و امنيت شخصي دارد، به شرطي كه از خانه‌اش خارج نشود يا اصولا در قيد حيات نباشد يا در كل در جناح رقيب فعاليت نكرده باشد.
ماده ۴: احدي را نمي‌توان در بردگي نگه داشت، مگر اينكه خيلي خوب براي‌مان كار كند يا خيلي خوب ما را تشويق كنند يا خيلي خوب براي‌مان هورا بكشد.
ماده ۵: هيچ‌کس را نبايد مورد ظلم و شكنجه و رفتار خلاف شأن بشر قرار داد، مگر اينكه آدم بدي باشد يا از قيافه‌اش خوش‌مان نيايد يا در كل دل‌مان اينطوري خواسته باشد.
ماده ۶: هر کس حق دارد که شخصيت او در همه جا به عنوان يک انسان در مقابل قانون شناخته شود، مگر اينكه طرف مقابلش لباس شخصي بر تن و يك جسم سخت در دست داشته باشد.
ماده ۷: همه در برابر قانون مساوي هستند البته به شرطي كه طرف مقابل با شما در تعريف مفهوم «مساوي» اختلاف‌نظر خانوادگي نداشته باشد.
ماده ۸: هر کس حق رجوع به محاکم صالحه دارد. به شرط اينكه بتواند خودش را صحيح و سالم تا محكمه برساند.
ماده ۹: احدي را نمي‌توان خودسرانه توقيف، حبس يا تبعيد نمود. مگر اينكه اسمش را در پيام‌هاي تلفني روزنامه‌هاي روز قبلش خوانده باشيم.
ماده ۱۰: هرکس حق دارد که دعوي‌اش به وسيله دادگاه، منصفانه و علني رسيدگي بشود. مگر اينكه قبلا اين حق را از او گرفته باشيم!
ماده ۱۲: احدي در زندگي خصوصي، امور خانوادگي، اقامتگاه يا مکاتبات خود نبايد مورد مداخله‌هاي خودسرانه واقع شود. هر کس حق دارد که در مقابل اينگونه مداخلات و حملات، مورد حمايت قانون قرار گيرد. مگر اينكه قانون رأسا دست به كار شده باشد!
ماده ۱۳: الف- هر کس حق دارد که در داخل هر کشوري آزادانه عبور و مرور کند مگر اينكه به آيينه ماشينش دستمال سبز بسته باشد.
ب- هر کسي حق دارد هر کشوري و از جمله کشور خود را ترک کند يا به کشور خود باز گردد مگر اينكه در فرودگاه جلويش را بگيرند.
ماده ۱۶: الف- هر زن و مرد بالغي حق دارد موقع ازدواج طرف مربوطه را فقط يك نظر ببيند. اگر به تفاهم نرسند بايد دندان به جگر بگذارند و يك عمر بسوزند و بسازند.
ب- موقع طلاق هم هر كسي زورش بيشتر باشد صاحب بچه و پول و ماشين و خانه مي‌شود.
ماده ۱۷: هر شخص، حق مالکيت دارد البته اگر چيزي براي مالك شدن نصيبش شود.
ماده ۱۸: هر کس حق دارد که از آزادي فکر و مذهب بهره‌مند شود به شرطي كه خانوم شيرين عبادي را به عنوان وكيل انتخاب نكند يا با آقا عمادالدين باقي مشورت نكرده باشد يا وبلاگ ننوشته باشد.
ماده ۱۹: هر کس حق آزادي عقيده و بيان دارد (اين قضيه كاملا تخيلي است و ربطي به حقوق‌بشر ندارد.)
ماده ۲۰: الف- هرکس حق دارد آزادانه جمعيت‌هاي مسالمت‌آميز تشکيل دهد. (مگر اينكه به وسيله فشار آب گرم جمع‌شان متفرق شود.)
ب- هيچ کس را نمي‌توان مجبور به شرکت در اجتماعي کرد. (مگر اينكه براي استقبال خودجوش و مردمي باشد يا سيب‌زميني گرفته باشد.)
ماده ۲۱: هر کس حق دارد که در اداره امور عمومي کشور خود شرکت جويد البته نبايد بعد از انتخابات در خيابان آفتابي شود.
ماده 22: اساس و منشأ قدرت حکومت، اراده مردم است. اين اراده بايد به وسيله انتخاباتي ابراز گردد که از روي صداقت و به طور ادواري، صورت پذيرد. انتخابات بايد عمومي و با رعايت مساوات باشد و با راي مخفي انجام گيرد که آزادي راي را تامين نمايد. (آفرين! از روي اين جمله لطفا 70 ميليون بار بنويسيد.)
ماده ۲۳: كارگر عزيز! اما در بعضي جاها ممكن است بعضي‌ها حق داشته باشند اتحاديه و سنديكا تشکيل دهند.
ماده ۲۷: هر کس حق دارد در زندگي فرهنگي اجتماعي شرکت کند به شرطي‌كه جزو جوايز خصوصي محسوب نشود! و در كل بهتر است كه در جشنواره شعر فجر، جايزه كتاب سال يا جايزه پروين اعتصامي شركت كند كه خطرش كمتر است!
ماده ۳۰: بامزه‌اش اينجاست كه هيچ يک از مقررات اعلاميه حاضر نبايد طوري تفسير شود که به موجب آن بتوان هر يک از حقوق و آزادي‌هاي مندرج در اعلاميه را از بين ببرد. چه ذهن خيالپردازي داشته اون‌كه اين بيانيه را نوشته!